Το 21o Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, πάντα ανοιχτό και εγκάρδιο προς όλους, σας καλωσορίζει στον διαδικτυακό του τόπο. Χτισμένο σε περίοπτη θέση, με πανοραμική θέα, σε ιστορικό τόπο και σε περιοχή με έντονη την ιστορική μνήμη, επιθυμεί να το γνωρίσετε, να μάθετε την ιστορία του, τη διαδρομή του μέσα στο χρόνο, να περιηγηθείτε στους χώρους του. Ακόμα να πληροφορηθείτε για τη λειτουργία του, τις προσπάθειες για τη συνεχή και ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου και του έργου του στην περιοχή, για τις δραστηριότητες και το έργο των Εκπαιδευτικών και των Μαθητών του, να ακούσετε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤ2





        Είδη Λόγου και Τύποι Κειμένων Σχολικής Χρήσης

ΠΟΜΠΟΣ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΟΥ

ΔΙΑΚΗΡΥΚΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΠΡΟΤΩΠΡΟΣΩΠΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ ΚΕΙΜΕΝΑ (Υποκειμενικά)
ΔΙΑΛΟΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
·          Όρκος
·          Προγραμματικές Δηλώσεις
·          Προτάσεις
·          Ευχές–Κατάρες
·          Προπόσεις
·          Χαιρετισμοί
·          Προσκλήσεις
·          Επιστολές
·          Βιωματική Αναδιήγηση
·          Αυτοβιογραφία
·          Ημερολόγιο
·          Εξομολόγηση
·          Προσωπική Μαρτυρία
·          Διάλογος
·          Επιχειρηματολογία
ΔΕΚΤΗΣ
ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΟΥ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΚΕΙΜΕΝΑ
·          Παραινέσεις
·          Κηρύγματα
·          Διδαχές
·          Οδηγοί χρήσης
·          Συνταγές
·          Μεθοδολογία
·          Διαφημίσεις
·          Προπαγάνδα
ΜΕΣΟΝ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΟΥ

ΠΕΖΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ  ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΑ και ΜΗ ΚΕΙΜΕΝΑ                   ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ  ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
·          Διηγήματα
·          Νουβέλες
·          Θέατρο
·          Μύθοι
·          Θρύλοι
·          Παραμύθια
·          Έπος
·          Τραγωδίες
·          Κωμωδίες
·          Σύγχρονη Ποίηση
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΟΥ

ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΝΟΗΤΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΕΣ
ΤΡITΟΠΡΟΣΩΠΗΣ  ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΗΣ ΚΕΙΜΕΝΑ
(Αντικειμενικά ;)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΕΚΘΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
·          Ιστορική Διήγηση
·          Ειδησεογραφική Ανταπόκριση
·          Αναπαράσταση Δρώμενων
·          Περιγραφή   Ζώντων Οργανισμών
·          Περιγραφή Αντικειμένων
·          Περιγραφή Χώρων
·          Περιγραφή Κοινωνικών Δρώμενων ή Εθίμων
·          Περιγραφή Φυσικών Φαινομένων
·          Ανάλυση Ιδεών και Εννοιών
·          Ανάπτυξη Θεωριών
·          Ταξινομικά Συστήματα
·          Παρουσίαση Μοντέλων
·          Οργανωμένη Παράθεση Δεδομένων
·          Σύγκριση & Αντιπαράθεση Ομοειδών Δεδομένων
·          Αιτιοκρατική Επεξήγηση Φυσικών Φαινομένων
·          Ερμηνεία Κοινωνικών Φαινομένων
·          Ανάλυση Ατομικών Περιπτώσεων
·          Λύση Αλγοριθμικών Προβλημάτων
·          Επίλυση Προβληματικών Καταστάσεων
·          Μονογραφία
·          Επιστημονική    Έρευνα
·          Δοκίμιο
·          Κριτική Ανάλυση Χ
                                   
                                                                            Ηλίας Γ. Ματσαγγούρας


         




 
 

                                   




«Ο Πατέρας μου»

Ο πατέρας μου ονομάζεται Γιώργος, είναι 50 χρονών και κατάγεται από το Ηράκλειο. Έχει σπουδάσει Γυμναστής και εργάζεται σε δημοτικό σχολείο. Είναι παράλληλα και προπονητής σε ομάδα μπάσκετ. 
Ο πατέρας μου έχει μέτριο ανάστημα και κανονικό σωματότυπο. Επίσης, έχει πανέμορφα γαλάζια μάτια!! Έχει μικρή καράφλα , γκρίζα μαλλιά και γένια και ένα φωτεινό χαμόγελο.
Ο χαρακτήρας του είναι πολύ δυναμικός και μας έχει μάθει κι εμάς να μην τα παρατάμε ποτέ. Είναι πολύ εργατικός και οργανωτικός. Επίσης, του αρέσει να βοηθάει τους συνανθρώπους του κι αυτό τον κάνει πολύ αγαπητό σε όλους. Ένα άλλο στοιχείο του χαρακτήρα του είναι η ευγένεια του και ότι φέρεται σε όλους με σεβασμό.
Νιώθω πολύ τυχερός που είναι πατέρας μου, τον αγαπάω πολύ και παρόλο που λείπει πολλές ώρες από το σπίτι…Όποτε βρισκόμαστε περνάμε πολύ ωραία!! 

Αλέξης Μακράκης






«Οι ρόλοι στην οικογένεια»


Η οικογένεια κατά τη δική μου γνώμη είναι μια μικρή κοινωνική ομάδα που αποτελείται από τους γονείς και τα παιδιά. Τα άτομα αυτά θα πρέπει να είναι αγαπημένα, να φροντίζουν και να βοηθούν ο ένας τον άλλο.
Η υποχρέωση των γονιών είναι να προσφέρουν αγάπη, προστασία και ασφάλεια στα παιδιά τους, να προσπαθούν να τα βοηθούν για να λύσουν τα προβλήματά τους, να φροντίσουν για τη μόρφωσή τους, να τα βοηθούν να γίνουν ανεξάρτητοι, καλοί άνθρωποι και χρήσιμοι στην κοινωνία. Οι γονείς πρέπει ακόμα να φροντίζουν για τη στέγη, την τροφή, το νερό, τα ρούχα, τον ύπνο, την ασφάλεια στην οικογένεια και να καλλιεργούν στα παιδιά αγάπη, φιλία, συντροφιά, ειλικρίνεια αλλά και τις τέχνες. Όλα τα παραπάνω γίνονται από την εργασία της μαμάς και του μπαμπά.
Τα παιδιά πρέπει να ακούν τους γονείς τους, να συνεργάζονται με αυτούς και μεταξύ τους, να τηρούν τους κανονισμούς, να σέβονται και να βοηθούν ο ένας τον άλλο. Τα παιδιά θα πρέπει να μελετούν τα μαθήματά τους, να τακτοποιούν το δωμάτιό τους και να βοηθούν και στις δουλειές του σπιτιού. Επιπλέον, να μην δημιουργούν προβλήματα και να ενημερώνουν που θα πάνε. 
Όταν σε μία οικογένεια υπάρχουν όλα αυτά και υπάρχει ταυτόχρονα υγεία, ηρεμία, αγάπη και σεβασμός, τότε η οικογένεια αυτή είναι ευτυχισμένη και χαρούμενη.

Ειρήνη Βαβαλή







Λίμερικ: ονομάζεται ένα είδος ποίησης, με χαρακτηριστική, σύντομη, χιουμοριστική σύσταση μίας στροφής πέντε στίχων και ομοιοκαταληξία. Τα ποιήματα του είδους λίμερικ διηγούνται μια σύντομη ιστορία και καταλήγουν σε ένα ανέκδοτο.


Ήταν μία γάτα φουντωτή
που ήταν πολύ χοντρή
και σαν έτρωγε το φαγητό
έσκασε σε ένα λεπτό.
Τούτη η γάτα η φουντωτή!

Ήταν μια γριά κυρία
που δεν της άρεσε η φασαρία
και σαν βγαίνει στο μπαλκόνι
βλέπει ένα παιδί με ένα τρομπόνι.
Αυτή η γριά κυρία που ’θελε την ησυχία!

Ήταν ένα πουλάκι στον Αυγερινό
που πήγαινε προς τον Ισημερινό.
όμως συνάντησε ένα κοράκι
κι ήταν μαζί του ένα γατάκι.
Αυτό το πουλάκι ταξίδι μακρινό!




Ήταν ένα δέντρο από την πλαγιά
που όμως ήταν σαν γιαγιά.
Και σαν πήγε στον γιατρό
να της μετρήσει τον σφυγμό.
Αυτή η γιαγιά που μαγείρευε με μαγιά!
  
Ήταν μια κυρά από την Καλαμιά
που άνοιγε φύλλο στα παιδιά.
Και σαν βγήκε απ’ το σπίτι
έπαιξε με ένα σπουργίτι.
Αυτή η κυρά με την όμορφη ποδιά!

Ήταν μια δασκάλα από την Τσαντραμπάλα
που φώναζε συνέχεια πάμε για τραμπάλα.
Όμως σαν είδε τα γραπτά μας
τράβαγε τα μαλλιά μας!
Αυτή η καλοσυνάτη από την τσατραμπάλα!




ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ!!!










Προσεχώς και διαφημιστικά σποτάκια!
Αναμένετε στη σελίδα μας!



Αφηγηματικό Κείμενο

Τίτλος: Κατάδυση στη Θάλασσα
            
        Ένα πρωινό καθόμουν στο κρεβάτι μου και ξεφύλλιζα μία εγκυκλοπαίδεια γιγαντιαίου μεγέθους, οχτώ τόμων, διακοσίων εβδομήντα εννέα σελίδων. Ξαφνικά, ανοίγει την πόρτα ο μπαμπάς μου και μου ανακοινώνει πως θα πάμε για εξερεύνηση στο βυθό της θάλασσας μαζί με τον ξάδερφό μου , το μεσημέρι.

        Κατά τις μία ήμουν κιόλας έτοιμη με μάσκα, μαγιό, βατραχοπέδιλα και όλα τα απαραίτητα. Φυσικά, πετούσα απ’ τη χαρά μου και σχεδόν έλειψε να σκάλα για να με κατεβάσουν από το ταβάνι…πήγαμε λοιπόν με τον μπαμπά μου στο λιμάνι, όπου εκεί μας περίμενε ο θείος μου με το καινούριο του κότερο. Ανεβήκαμε με προσοχή και ξεκινήσαμε το ταξίδι μας προς το άγνωστο. Μετά από δύο ώρες ανυπομονησίας μέσα στη θάλασσα, ο θείος μου αποφάσισε να σταματήσει, κάπου μεσοπέλαγα. Βουτήξαμε κατευθείαν.

        Μέσα στο βυθό υπήρχαν διάφορα είδη ψαριών, φυτών, σφουγγαριών και κοχυλιών. Μάζεψα όσα μπορούσα περισσότερα και τα δώρισα σε έναν καρχαρία για να μη με φάει.

        Ενώ φωτογράφιζα ένα καβουράκι με την σούπερ, τέλεια, φανταστική, καινούρια, λαμπερή, υποβρύχια μου κάμερα, το ρεύμα της θάλασσας μας παρέσυρε σε ένα σπήλαιο. Η περιέργεια μας οδήγησε στο εσωτερικό του. Δεν έβλεπα τίποτα διαφορετικό πέρα απ’ τα συνηθισμένα φύκια, πέτρες, κοχύλια, δηλαδή έτσι πίστευα μέχρι που αντίκρισα ένα ολόχρυσο αλυσιδάκι στολισμένο με μαργαριτάρια πάνω σε ένα κοράλλι. Το πήρα και το φόρεσα στο λαιμό μου. Πριν όμως, προλάβουμε να μαζέψουμε τα κοχυλάκια που ήταν τριγύρω, ένα λιονταρόψαρο που το κυνηγούσε ένα ηλεκτροφόρο χέλι, που το ακολουθούσε ένας ξιφίας, ερχόταν καταπάνω μας. Πριν προλάβουμε να  αντιμετωπίσουμε το λιονταρόψαρο, ερχόταν προς το μέρος μου…ήταν έτοιμο να με αγγίξει και τότε ξύπνησα.

Ακριβώς, όλα ήταν ένα όνειρο. Συνειδητοποίησα πως με πήρε ο ύπνος καθώς διάβαζα σχετικά με τις καταδύσεις. Όμως, δε στεναχωριέμαι που δεν το έζησα στην πραγματικότητα, επειδή ήταν το πιο τέλειο όνειρο που είχα δει πότε!!  


Τζένη Αποστολάκη 




Θεατρικό Κείμενο για Κουκλοθέατρο

Παγκόσμια ημέρα των ζώων

Τίτλος: Η φάρμα του κ. Κατσουφάκη

Αφηγητής: Ένας σκύλος αλυσοδεμένος, μία γάτα πεινασμένη, κοκαλιάρα και ναζιάρα και ένας γάιδαρος φορτωμένος….ζούσαν σε ένα παλιό, απομονωμένο και θλιβερό αγρόκτημα. Ιδιοκτήτης του αγροκτήματος ήταν ο κ. Κακόκεφος Κατσουφάκης. Ένας θυμωμένος άνθρωπος με πέτρινη καρδιά.

Κατσουφάκης: πού είναι αυτός ο ανεπρόκοπος γάιδαρος; Έχουμε πολλή δουλειά κι εκείνος τεμπελιάζει.

Γάιδαρος: έφτασα κιόλας. Εδώ είμαι.

Κατσουφάκης: Τόση ώρα σου φωνάζω. Με τετοιες αυτούκλες που έχεις θα έπρεπε να ακούς καλύτερα.

Γάιδαρος: Μάλιστα αφεντικό.

Αφηγητής: Για άλλη μια φορά ο γάιδαρος φορτώθηκε τα σακιά και σαν να μην έφτανε αυτό, έκατσε και στην πλάτη του ο κ. Κατσουφάκης. Μετά πό μία κακοτράχαλη διαδρομή, έφτασαν κάτω από μια γέρικη πορτοκαλιά και ο Κατσουφάκης έδεσε τον γάιδαρο στο ταλαιπωρημένο δέντρο κι έφυγε.

Γάιδαρος: Αχ βρε Πορτοκαλένια μου τα βάσανά μου είναι μεγάλα.

Πορτοκαλένια: Ήρθες φίλε μου; Τι σου έκανε πάλι ο ακατανόμαστος;

Γάιδαρος: Διψώ μωρέ, διψώ και δε μου δίνει.

Πορτοκαλένια: κι εγώ μια απτα ίδια. Στέρεψε ο χυμός από τα πορτοκάλια μου.

Γάιδαρος: Μόνο μια βροχή μας σώζει. Ευτυχώς έρχεται το Φθινόπωρο…

Σκίουρος: Αν νομίζεται ότι η βροχή θα σας σώσει είστε γελασμένοι. Εδώ θα πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές.

Πορτοκαλένια: τι εννοείς για τις ρίζες μου;

Σκίουρος: Δεν εννοώ αυτό χρυσούλι μου.

Πορτοκαλένια: Αλλά;

Σκίουρος: Καλά εσείς που ζείτε, στον Μεσαίωνα;

Τίποτα δεν γνωρίζετε για την παγκόσμια Διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων; Αύριο κιόλας θα γίνει γενική συνέλευση. Να μη λείψει κανείς.

Αφηγητής: Την επόμενη ημέρα μαζεύτηκαν όλα τα ζώα στη Συνέλευση (κουδουνάκι).

Σκίουρος: Ησυχία στο ακροατήριο παρακαλώ…Αγαπητοί σύντροφοι (βήχας) μαζευτήκαμε σήμερα εδώ για να πα΄ρουμε τα βελανίδια μας πίσω….εεεε το αίμα μας πίσω ήθελα να πω.
Σκύλος: Ώχ δεν ξεκινάμε καλά….

Γάτα: Άρχισε πάλι η φλυαρία…

Σκύλος: Κοίτα ποια μιλάει!!

Σκίουρος: Λοιπόν που είχαμε μείνει; Άρθρο πρώτο. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου, να το φροντίζει, να το προστατεύει και να μην το εκμεταλλεύεται.

Γάιδαρος: Αυτά τα ακούμε εδώ και χρόνια. Πράξεις δε βλέπουμε.

Σκίουρος: Η λύση είναι μία. Θα τρελάνουμε τον κ. Κοτσυφάκη. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Αφηγητής: την επόμενη ημέρα όλα τα ζώα συντάχθηκαν μαζί, έφτιαξαν πλακάτ με συνθήματα και όλα μαζί θα άρχιζαν τον αγώνα τους.

Σκύλος: Παιδιά θα μας βοηθήσετε στον αγώνα;

Γάιδαρος: Κάτω η χούντα του Κατσουφάκη.

Γάτα: Ψωμί, φροντίδα, ελευθερία.


Σκίουρος: Ζώα του αγροκτήματος εδώ ειν’ το σπιτικό σας, τέρμα η εκμετάλλευση θα ζούμε τ’ όνειρό μας.


Αφηγητής: Ο κ. Κατσουφάκης μετά από αυτό το γεγονός, κατάλαβε τα λάθη του και αποφάσισε να επανορθώσει. Δεν κακομεταχειριζόταν τα ζώα αλλά τα φρόντιζε και τ’ αγαπούσε! Μάλιστα άλλαξε και το όνομά του σε κ. Καλόκεφος.






ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Θέμα: Το σπίτι μου

            Το πιο σημαντικό πράγμα για έναν άνθρωπο είναι η οικία του. Ζω σε μια μονοκατοικία, η οποία χτίστηκε από τον παππού μου το 1995. Βρίσκεται στη μέση ενός χωραφιού και περιτριγυρίζεται από ελαιόδεντρα. Είμαι πολύ χαρούμενη που δε ζω σε πολυκατοικία, γιατί μπορώ να εκφράζομαι όποτε θέλω.

            Εξωτερικά οι τοίχοι του σπιτιού μου είναι βαμμένοι σε αποχρώσεις του καφέ. Τα παραθυρόφυλλά μας είναι ξύλινα. Στον τοίχο έχουμε φανάρια που μας βοηθούν στο σκοτάδι. Η αυλή μας είναι μεγάλη και η γιαγιά μου έχει φυτέψει αρκετά λουλούδια μέσα σε πολύχρωμες γλάστρες. 
  
            Εσωτερικά στο σπίτι μου υπάρχει ένας ενιαίος χώρος όπου βρίσκεται το σαλόνι, η τραπεζαρία και η κουζίνα. Υπάρχουν τρεις κρεβατοκάμαρες και ένα μπάνιο. Το σαλόνι μας έχει γωνιακό καναπέ, ο οποίος γίνεται και κρεβάτι. Στην τραπεζαρία έχουμε μια ξυλόσομπα, ένα παλαιό τραπέζι με τις καρέκλες του και την τηλεόραση. Η κουζίνα μας με τα πολλά ντουλάπια, και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για μία νοικοκυρά όπως ψυγείο, καταψύκτη, φούρνο κ.α.

Το αγαπημένο μου όμως, δωμάτιο είναι το δικό μου. Οι τοίχοι του είναι βαμμένοι με έναν συνδυασμό πολλών χρωμάτων, όπως κίτρινο, πράσινο, πορτοκαλί και ροζ. Υπάρχει ακόμα, μια μεγάλη ντουλάπα, ένα γραφείο, ένα κρεβάτι, μια βιβλιοθήκη και φυσικά πολλά παιχνίδια!!

Το σπίτι αυτό αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου. Με σ’ αυτό έχω πάρει πολλή αγάπη, φροντίδα, καλοσύνη, ευτυχία. Με δυο λέξεις θα το χαρακτήριζα «απλά μοναδικό»!


Εμμανουέλα Νταντούτη



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου