Το 21o Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, πάντα ανοιχτό και εγκάρδιο προς όλους, σας καλωσορίζει στον διαδικτυακό του τόπο. Χτισμένο σε περίοπτη θέση, με πανοραμική θέα, σε ιστορικό τόπο και σε περιοχή με έντονη την ιστορική μνήμη, επιθυμεί να το γνωρίσετε, να μάθετε την ιστορία του, τη διαδρομή του μέσα στο χρόνο, να περιηγηθείτε στους χώρους του. Ακόμα να πληροφορηθείτε για τη λειτουργία του, τις προσπάθειες για τη συνεχή και ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου και του έργου του στην περιοχή, για τις δραστηριότητες και το έργο των Εκπαιδευτικών και των Μαθητών του, να ακούσετε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους.

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

25η Μαρτίου.
Διπλή σημαδιακή γιορτή. Όλος ο χριστιανικός κόσμος γιορτάζει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την εκδήλωση της μεγάλης ευσπλαχνίας του Υψίστου προς τον άνθρωπο. Υπόσχεται στη σεμνή Παρθένο της Ναζαρέτ τη γέννηση του Σωτήρα της ανθρωπότητας.

Την ίδια αυτή μεγάλη μέρα στην Ελλάδα μας, τη γη της σοφίας, τη χώρα των φιλοσόφων και των ηρώων, ο Αρχιεπίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το λάβαρο της επανάστασης με την επιγραφή « ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ. Είναι ετούτη η μέρα που οι Έλληνες μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς θα ξεσηκωθούν και θα αγωνιστούν για τα ιδανικά τους: Θρησκεία και πατρίδα. Χριστός και ελευθερία.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το σχολείο μας τίμησε την εθνική και θρησκευτική μας επέτειο, με την καθιερωμένη μας γιορτή, την οποία φέτος είχε αναλάβει να προετοιμάσει η Τετάρτη τάξη.Οι μαθητές μας τραγούδησαν,είπαν ποιήματα και παρουσίασαν μικρά θεατρικά με μεγάλη επιτυχία.Η χορωδία μας που την αποτελούσαν κυρίως μαθήτριες της Έκτης και της Πέμπτης τάξης έδωσε τον καλύτερό της εαυτό παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει φέτος δάσκαλος μουσικής στο σχολείο μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!








































Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014




Bullying ένας αγγλικός όρος που τελευταία ακούγεται όλο και περισσότερο. Σχολικός Εκφοβισμός ένα φαινόμενο που μεγεθύνεται καθημερινά μέσα από το πρίσμα της κρίσης.
Γονείς και εκπαιδευτικοί γίνονται καθημερινά μάρτυρες εκδήλωσης πολυδιάστατης βίαιης συμπεριφοράς μέσα στο σχολείο, αλλά και έξω από αυτό. Λεκτική, σωματική, ψυχολογική, αλλά και σεξουαλική βία, που επαναλαμβάνεται με σκοπό να βλάψει, να πονέσει και να αναστατώσει ένα παιδί, χωρίς το ίδιο να έχει προκαλέσει άμεσα αυτήν τη συμπεριφορά.
Όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται ότι τα φαινόμενα αυτού του είδους θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με περισσότερη προσοχή ως σημαντικά προβλήματα που δεν αφορούν μόνο τους εμπλεκόμενους μαθητές και το σχολικό σύστημα αλλά και όλη την κοινωνία.
Σήμερα 6 Μαρτίου, Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, ας αφιερώσουμε όλοι λίγο από το διδακτικό ή τον «οικογενειακό» μας χρόνο  για ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και πρόληψη όλων αυτών των φαινομένων. Το  σχολείο, από μόνο του,  δεν αρκεί για να  αλλάξει  ένα  βίαιο επιθετικό άτομο ούτε για να αλλάξει μια βίαιη κοινωνία. Χρειάζεται να καλλιεργηθεί  η συνεργασία μεταξύ γονέων, εκπαιδευτικών αλλά και ειδικών επιστημόνων.

ΜΙΛΑ! ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ! Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να πάρουν τα παιδιά μας.

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014



ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ












Ο χαρταετός που πετάμε την Καθαρά Δευτέρα, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Το πέταγμά του στα ύψη και ο χορός του με τον άνεμο, ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς. Μολονότι ο χαρταετός πρωταγωνιστεί στα δικά μας Κούλουμα, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι πατρίδα του είναι η μακρινή Ανατολή.

Η ιστορία του χαρταετού έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία Κίνα ξεπερνώντας τα 2.400 χρόνια ζωής. Αρχικά, βέβαια, υλικό κατασκευής των χαρταετών δεν υπήρξε το χαρτί, αλλά το ξύλο. Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους χαρταετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε τελετουργίες για τον εξορκισμό του κακού. Πίστευαν ότι όσο ψηλότερα ανεβεί ο αετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.

Ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές με χαρταετούς που ‘‘χορεύουν’’ στους αιθέρες πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία, για την υποδοχή της άνοιξης, με εντυπωσιακές τελετές που έχουν τις ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία. Για τον ίδιο λόγο, στη Λαχώρη του Πακιστάν κάθε Φεβρουάριο γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις, που επανα- φέρουν στη μνήμη παγανιστικές συνήθειες του παρελθόντος.

Αλλά και στην ελληνική αρχαιότητα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντα -4ος αι. π. Χ.- χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό, ενώ υπάρχει και ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής με παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα (είδος αετού) με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Πιθανότατα βέβαια, τα πειράματα ή τα παιχνίδια των Αρχαίων Ελλήνων με τους “αετούς” θα πρέπει να γίνονταν με πανί τουλάχιστον ως το Μεσαίωνα, καθώς η χώρα μας δεν διέθετε σε αφθονία το χαρτί.

Πολύ αργότερα ο Μάρκο Πόλο γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, όπου τον περιγράφει και για τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις του.

Τα νεότερα χρόνια, πολλές λεπτομέρειες για την παρουσία του χαρταετού στη Γηραιά Ήπειρο έχουμε το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι χρησιμοποιούσαν τον χαρταετό σαν παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.

Ακολουθούν οι χρόνοι της επιστημονικής χρησιμοποίησης των χαρταετών (ή και υφασματαετών) ώσπου το 1752 στην Αμερική ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμά του, διαπιστώνοντας με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού, οπότε και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.

Υπάρχει προφορική παράδοση που αγγίζει τα όρια του μύθου, ότι τη μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την άρχισαν, ρίχνοντας απέναντι με χαρταετό το πρώτο σχοινί.

Ο Χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί. Η κατασκευή ενός χαρταετού σήμερα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν όλα τα τεχνικά μέσα.

Απαιτείται βέβαια κοφτερό μυαλό από τον κατασκευαστή, επιδέξια χέρια και φυσικά φαντασία! Ο χαρταετός στη μακραίωνη ιστορία του χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, για τη μέτρηση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις.

Για το πέταγμα του χαρταετού πρέπει με προσοχή να επιλέγουμε ανοιχτούς χώρους χωρίς ηλεκτροφόρα καλώδια. Ακόμη να είναι μακριά από γκρεμούς και ποτέ σε ταράτσες, εξ αιτίας των δυστυχημάτων από τις πτώσεις. Πάντως, είτε ως άθυρμα ή συνήθεια του χθες, του σήμερα αλλά και του αύριο, έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει όλο τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι, επίπονο και επίμονο, αγωνιώδες και πολύχρωμο, με επιτυχίες ή απογοητεύσεις, αλλά πάντοτε ένα πανηγύρι συγκινήσεων, συναγωνισμού και χαράς.

Πηγή: www.patris.gr


Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι χριστιανική χρονική περίοδος νηστείας. 
Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα μ.Χ.  Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα. Ονομάζεται "Σαρακοστή" γιατί περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας, δηλ. από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Βδομάδα. "Μεγάλη" Σαρακοστή ονομάζεται όχι για τη μεγάλη διάρκειά της αλλά για τη σημασία της που γίνεται σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού. Αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για τη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού.



Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ


Ένα έθιμο που έχει σχεδόν χαθεί είναι αυτό της Κυρά Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο ημερολόγιο με το οποίο μετρούσαν τις εβδομάδες της νηστείας (Σαρακοστής).
Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, σαν καλόγρια, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες… βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι.
Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι. 

Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.

Για την Κυρά Σαρακοστή έχουν γραφτεί και οι εξής στίχοι :
Την Κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι έναν σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες της μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά.
Έκοβαν ένα την βδομάδα
μέχρι να έρθει η Πασχαλιά.
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!